Vol vertrouwen reisde de ploeg van Gerben Visser af naar de polder na de klinkende 6-0 overwinning op WPB vorige week. Dit liet men in de openingsfase ook wel degelijk zien. Tollebeek kwam moeilijk van eigen helft af. De tweede bal werd vaak gewonnen door de – in dit geval – zwarthemden. Echter, in tegenstelling tot vorige week kon men maar moeilijk tot kansen komen. Hiervoor waren er misschien wel twee oorzaken. Druk werd er wel gezet maar lang niet zo overtuigend als de week ervoor. Voor Tollebeek was het vrij simpel om de ballen weg te werken zonder dat men echt in de fout ging. Tevens moest Delfstrahuizen het eerst doen zonder de behendige Yoran Kortstra. Laatstgenoemde is een speler die vanuit het niets iets kan creëeren.
Na zo’n twintig minuten verloor Delfstrahuizen een beetje bij beetje de grip. Het opportunistische spel van Tollebeek kwam steeds beter uit de verf. De achterhoede van de thuisploeg wist de middenlinie namelijk steeds beter over te slaan door de lange bal te spelen op Brandsema en Loman. Deze twee behendige & snelle spitsen bezorgden de achterhoede van Delfstrahuizen handen vol werk. Zeker in combinatie met de vreemde stuiterballen die het kunstgrasveld produceert werd al snel duidelijk dat men een lastige middag tegemoet ging.
Deze lastige middag werd rond de 35e minuut bijna in de score uitgedrukt. Een lange bal werd niet goed ingeschat aan de linkerkant van het veld. Brandsema ging hierbij uit een moeilijke hoek alleen op doelman Robin Visser af. Laatstgenoemde kon vervolgens opgelucht ademhalen toen hij de bal vlak langs de buitenkant van de paal vloog. Dit deed Delfstrahuizen echter niet wakker schudden. Dom balverlies van Delfstrahuizen uit een eigen ingooi leidde er toe dat Brandsema wederom zijn brommer kon starten. In eerste instantie zat Jorrit Visser er nog goed tussen maar met ietwat geluk kreeg de spits van Tollebeek de bal alsnog mee. Uit een hele moeilijke hoek schoot Brandsema de bal prachtig in de kruizing.
Vijf minuten later leek juist Delfstrahuizen de touwtjes weer in handen te krijgen. De thuisploeg moest namelijk verder met 10 man nadat Noah van der Reest van het veld werd gestuurd. De verdediger van Tollebeek was veel te laat en dat resulteerde in een harde charge op de enkel van Evert de Jong. De dader was zelf voldoende schuldbewust door zich om het slachtoffer te bekommeren. Dit gaf ook wel aan dat de charge veel te hard was maar dat er weinig opzet in het spel was. Helaas voor de desbetreffende speler is de intentie natuurlijk niet altijd voldoende om een rode kaart te ontlopen. Zijn medespelers vonden dit blijkbaar wel aangezien er een klaagzang bij de scheidsrechter volgde.
Na rust was het zaak voor Delfstrahuizen om te profiteren van de man meer situatie. Men had de touwtjes ook wel in handen maar het speltempo lag veel te laag om het de thuisploeg echt moeilijk te maken. Te weinig beweging voorin en een stugge achterhoede zorgde er voor dat Delfstrahuizen moeilijk tot kansen kon komen. De thuisploeg daarintegen bleef hetzelfde spel spelen. De bal zo ver mogelijk weg rossen naar de twee gevaarlijke spitsen. Dit resulteerde na 55 minuten ook in de 0-2. Rik Loman liet een aantal verdedigers zijn hielen zien door naar binnen te snijden en met links knap af te drukken.
In de rest van de wedstrijd probeerde Delfstrahuizen nog wel dichterbij te komen maar het geloof in eigen kunnen bleek ook steeds verder weg te zakken. De definitieve nekslag werd een kwartier voor tijd gegeven door Marijn Brandsema. Een verre corner kon knap worden binnen gekopt door de spits van Tollebeek. De eretreffer die vlak hierna viel was een doekje tegen het bloeden. Een vrije trap van Eize Slump werd knap gepareerd door de doelman van Tollebeek. De bal kwam echter voor de voeten van Toni Bongaerts die de volledig vrijstaande Kean Bakker niet over het hoofd zag: 3-1.
Helaas kon Delfstrahuizen de goede start dus geen vervolg geven. Het is zaak voor de technische staf en spelersgroep om eens goed te kijken naar de mentale weerbaarheid. Het is namelijk al de tweede keer dit seizoen (ook in de beker tegen Udiros) dat de ploeg tegen 10 man het onderspit moet delven. Volgende week mag men het wederom laten zien tegen een polderploeg. Dan komt het lastige Creil-Bant op bezoek. Wederom geen ‘makkie’, zeker niet gezien de thuisploeg het dan moet doen zonder de trouwe supporters. Wij hopen iedereen dan zoveel mogelijk op de hoogte te houden via diverse kanalen.
